Procedury dezynfekcji i bioasekuracji

Celem dezynfekcji jest likwidacja lub obniżenie poziomu zanieczyszczenia drobnoustrojami pomieszczeń dla zwierząt.

Dezynfekcję dzielimy na :

• odkażanie (dezynfekcja) okresowa, która jest prowadzona po zakończeniu każdego cyklu produkcji,
• odkażanie (dezynfekcja) ciągła, którą wykonuje się w obecności zwierząt w budynku (sektorze lub w kojcach).

Bioasekuracja to zespół działań mających na celu niedopuszczenie do wystąpienia na fermie czynników infekcyjnych a w przypadku ich zaistnienia doprowadzenie do ich eliminacji lub ograniczenia.

Odkażanie okresowe

1. Uprzątniecie i oczyszczenie pomieszczenia na sucho.

Jest niezwykle ważne ponieważ wszystkie „grubsze” zanieczyszczenia organiczne zawierają b. duże ilości drobnoustrojów i są bezpośrednim źródłem zakażenia zwierząt. Poza tym należy pamiętać, że duża ilość zanieczyszczeń obniża skuteczność detergentów i środków dezynfekcyjnych

Celem tego etapu jest dokładne oczyszczenie powierzchni z wszelkiego brudu i odpadów a czynności polegają na:

• usunięciu wszystkich świń i sprzętu ruchomego z budynku (sektora lub kojców),
• usunięciu i likwidacji: ściółki, nawozu i resztek paszy,
• odkurzeniu ścian i sufitów.

2. Wstępne mycie i odkażanie.

Polega na zlikwidowaniu zanieczyszczeń których nie dało się usunąć na sucho. Czynności na tym etapie to :

• zastosowanie detergentów, które oprócz właściwości myjących mają działanie bakteriobójcze i zapobiegają przenoszeniu zarazków ze spływającą wodą użytą do mycia,
• mycie (najlepiej po ciśnieniem) należy zacząć od górnych części ścian w kierunku podłogi,
• szczególną uwagę należy zwrócić na: zaschnięty bród, szczeliny, kąty, pęknięcia i inne trudno dostępne miejsca,
• ściany zanieczyszczone w trakcie mycia podłogi należy ponownie spłukać.
• dobrze by było, żeby wszystkie powierzchnie przed przystąpieniem do dezynfekcji wyschły.

3. Wyposażenie ruchome tzn.:

• autokarmiki, przenośne koryta,
• skrobaki, miotły, zgarniaki i szufle,
• tace i pojemniki do przenoszenia leków,
• kolczykownice i inny sprzęt zootechniczny.

Czynności na tym etapie polegają na:

• namoczeniu i oczyszczeniu mechanicznym (zeskrobać bród),
• umyciu detergentem (najlepiej pod ciśnieniem),
• po przeniesieniu na czyste miejsce i wyschnięciu należy odkazić środkiem dezynfekcyjnym,
• nie dopuścić do ponownego skażenia podczas przenoszenia do budynku (sektora lub kojców),
• jeżeli istnieje taka możliwość to należy odkazić systemy pojenia.

4. Dezynfekcja.

• najlepiej jest stosować środki o szerokim zakresie działania oraz o znanej skuteczności przeciwko wirusom, bakteriom, grzybom, pasożytom i innym drobnoustrojom,
• używane w gospodarstwie środki dezynfekcyjne powinny być cyklicznie zmieniane (co 2 –3 miesiące),
• należy starannie zwilżyć wszystkie powierzchnie ze szczególnym uwzględnieniem miejsc trudno dostępnych,
• odkażone powierzchnie powinny wyschnąć przed wprowadzeniem zwierząt,
• konieczne jest postępowanie zgodne z instrukcją podaną przez producenta środka do dezynfekcji (czas odkażania, rozcieńczenie, spłukiwanie, bhp w trakcie i po dezynfekcji, itd.).

5. Dezynfekcja powietrza (o ile warunki na to pozwalają).

• po przeprowadzonej dezynfekcji umieścić w chlewni ruchome wyposażenie oraz ściółkę (jeżeli jest używana),
• za pomocą zamgławiania lub odymiania przeprowadzić dezynfekcje powietrza (a przy okazji miejsc niedostępnych),
• preparat dezynfekcyjny musi być bezpieczny (toksyczność) i skuteczny (zlecenia producenta).

Dezynfekcja (odkażanie) ciągła i bioasekuracja

Ten rodzaj zabiegów i procedur wykonuje się w obecności zwierząt. Ma to szczególne znaczenie w obiektach wykorzystywanych bez przerw produkcyjnych (nie przestrzeganie zasady „całe pomieszczenie pełne – całe puste”). Celem jest niedopuszczenie drobnoustrojów na fermę oraz uniemożliwienie rozprzestrzeniania się i namnażania ich wewnątrz obiektów. Działania polegają na :

1. Nadzorze nad wprowadzaniem świń oraz wstępem ludzi i innych zwierząt:
   • prawidłowa kwarantanna i aklimatyzacja zwierząt,
   • ograniczenie wstępu osób odwiedzających oraz pracowników,
   • zapewnienie zmiany odzieży i obuwia,
   • organizacja pracy ograniczająca ruch pracowników miedzy pomieszczeniami oraz nakazująca przemieszczanie się z części czystych do brudnych a nie odwrotnie,
   • nakazanie mycia i odkażania rąk przy przemieszczaniu się miedzy pomieszczeniami (a nawet częściej),
   • ograniczenie możliwości przemieszczania sprzętu używanego na fermie.
2. Baseny (maty) dezynfekcyjne i/lub oprysk środkiem dezynfekcyjnym powinny być stosowane w odniesieniu do wszystkich pojazdów wjeżdżających na fermę. Baseny muszą być ciągle pełne i wolne od nadmiaru zanieczyszczeń organicznych.
3. Baseny (maty) służące do odkażania obuwia muszą być umieszczone przed każdym wejściem na teren fermy oraz przed każdym budynkiem i/lub pomieszczeniem. Zawartość basenów (mat) musi być regularnie wymieniana. Zanurzane buty muszą być czyste.
4. Jeżeli jest taka możliwość, to należy okresowo odkażać wodę co zapobiegnie rozprzestrzenianiu się zakażeń przez system pojenia.
5. W celu ograniczenia ilości zarazków w chlewni oraz ograniczeniu ich dostępu z zewnątrz (co ma istotne znaczenie i jest szczególnie skuteczne w przypadku drobnoustrojów przenoszonych drogą powietrzną) należy prowadzić zamgławianie. Użyty środek musi być bezpieczny dla ludzi i zwierząt.
6. Prowadzenie pełnego i kompleksowego programu zwalczania gryzoni i much.

Informacje dotyczące środków dezynfekcyjnych

W ostatnich latach pojawiło się na rynku dużo preparatów (różnych firm i o wielu nazwach), które mogą być stosowane w hodowli trzody chlewnej Rynek tych preparatów powiększa się bardzo szybko. W trakcie rejestracji jest ich obecnie ok. 10-ciu i będą one w przyszłości stanowić istotne uzupełnienie gamy środków stosowanych obecnie. Ze względu na ich różnorodność najprościej będzie posługiwać się nazwami substancji czynnych, które są w ich składzie.

Należy podkreślić, że każdy z preparatów powinien być przygotowany i stosowany zgodnie z informacjami zamieszczonymi w ulotce informacyjnej lub etykiecie.

Najnowsze artykuły: