+48 537 193 890

Prawdą jest, że nadal nikt na świecie nie wie wszystkiego o tej chorobie. Wirus ją wywołujący (PCV2) występuje we wszystkich fermach na świecie tak jak na przykład bakteria E. Coli, którą wszyscy dobrze znają (MMA, obrzękówka oraz biegunki u prosiąt, warchlaków i tuczników). Do wywołania objawów klinicznych PMWS-u potrzebne są dodatkowe czynniki, których również do końca nie znamy – „na PMWS się pracuje”!!!

Chcąc umożliwić ekonomiczny chów trzody chlewnej należy starać się zapobiegać wystąpieniu objawów klinicznych tej choroby poprzez:

  • zmianę organizacji pracy fermy,
  • stabilizację chorób występujących w gospodarstwie,
  • szczepienie przeciwko Cirkowirozie  macior lub warchlaków a czasami jednych i drugich.

Wiadomo, że samo szczepienie nie wystarcza i wszystkie elementy z pozostałych wyżej wymienionych punktów powinny być spełnione. I tu ponownie wracam do porównania PCV2 z E. Coli. Nawet jak zaszczepimy maciorę od MMA ale przekarmimy ją w okresie okołoporodowym, to mimo szczepienia spowodujemy kliniczne lub podkliniczne zapalenie wymienia oraz wystąpienie biegunki u prosiąt.

Poniżej kilka słów na temat PMWS-u (Cirkowirozy)

Choroba wykryta w 1991 roku w Kanadzie. Nazwa Poodsadzeniowy wielonarządowy syndrom wyniszczający PMWS powstała w 1996 roku ale obecnie częściej używa się określenia cirkowiroza.
Wiemy, że:

  • zachorowalność 4-10% (2-70%),
  • śmiertelność > 80-90%,
  • diagnozowany jest we wszystkich typach ferm – od bardzo małych (30 loch) po bardzo wielkie (6000 loch) – im większa ferma tym
  • większe zagrożenie.

Występowaniu sprzyja:

  • niski status zdrowotny zwierząt w obiekcie,
  • produkcja ciągła,
  • duże zagęszczenie,
  • brak lub ograniczony system „Całe pełne-Całe puste”,
  • wczesne odsadzanie,
  • szczepienie zwierząt w czasie infekcji,
  • wielokrotne mieszanie świń,
  • rodzaj paszy,
  • transport zwierząt na długie dystanse,
  • genetyka świń
    a także kombinacje wyżej wymienionych.

Sekcyjnie:

  • zagęszczenie miąższu tkanki płucnej (~60%) mylone często z innymi  płucnymi chorobami (APP,  MPS,  pasterelka, ; itd.),
  • wrzód żołądka (~28%),
  • zapalenia mono- lub wielosurowicze (~25%) – SS, ; Haemophilus,
  • surowicze zaniki tkanki tłuszczowej (~23%),
  • nieżytowe zapalenie okrężnicy (~11%) – biegunki,
  • włóknikowo martwicowe zapalenie okrężnicy (~3%) – biegunki,
  • martwicowe zapalenie płuc (~2%).

Wpływ wirusa na układ odpornościowy:

  • powoduje immunosupresję,
  • zakażenie PCV2 wpływanegatywnie na skuteczność szczepień szczepionkami.

Podsumowanie

Uważa się, że mamy do czynienia z Cirkowirozą jeżeli:

  • w węzłach chłonnych stwierdza się zmiany charakterystyczne dla infekcji PCV2 oraz duże ilości wirusa,
  • różnicowanie się wagowe zwierząt i upadkowość istotnie wzrosła w stosunku do średniej,
  • wyniki badań laboratoryjnych i sekcje pasują do obrazu klinicznego stada,
  • brak pozytywnej odpowiedzi na terapię antybiotykową.

Trudności w diagnozowaniu:

  • tylko w ok. 60% węzłów chłonnych stwierdza się zmiany (konieczność szukania aż do skutku),
  • występowanie w fermie innych chorób jak: streptokokoza, Choroba Glassera, PRRS, APP, MPS (i inne infekcje płucne), adenomatoza, itd. istotnie utrudnia postawienie diagnozy.

 cirkowiroza u świń

Ogólne zasady postępowania w przypadku cirkowirozy

  1. Podstawą sukcesu jest prawidłowa dezynfekcja pomieszczeń i bezwzględne przestrzeganie zasady CPP-CPP.
  2. Profil serologiczny (czasami także PCR) jest niezbędny do ustalenia terminu szczepień.
  3. W fermach powinna istnieć zasada „do przodu”. Oznacza to, że zwierzęta nie mogą cofać się do kojca lub pomieszczenia z których raz wyszły.
  4. Nie dopuszczać do zagęszczenia  zwierząt w kojcach.
  5. Zapewnić optymalny klimat w pomieszczeniach dla zwierząt (temperatura,  wentylacja).
  6. Zwierzęta chore izolować do innych pomieszczeń,  tak aby w stadzie nie tworzyć subpopulacji stanowiących zagrożenie dla pozostałych zwierząt. Dotyczy to wszystkich sektorów fermy.
  7. Stosowanie antybiotyków w iniekcji ograniczyć do zwierząt chorych. O ile to możliwe dalsze leczenie antybiotykami kontynuować  preparatami doustnymi.
  8. W miarę możliwości stabilizacja chorób w fermie powinna odbywać się  głównie poprzez immunizacje macior.
  9. Wprowadzić  u  loch  szczepienie  przeciwko  parwowirozie  przed  porodem  a  nie  jak  się  powszechnie  praktykuje  po  porodzie.
  10. Prowadząc profilaktykę lub leczenie loch stada podstawowego  należy przestrzegać zasadę: jedna locha = jedna igła. Ograniczy to poziomą transmisje wirusa.
  11. Bardzo ważna jest dobra  organizacja sektora rozrodu oraz prawidłowe żywienie loch ciężarnych. Efektem tego musi być rodzenie wyrównanych prosiąt o dobrej kondycji i wadze.
  12. Kontrolować pobranie siary przez prosięta (!!!) – wyrównywanie immunologiczne miotu. Każde prosię musi pobrać siarę w pierwszych godzinach życia.
  13. Prosięta po porodzie powinny być poddane zabiegom higienicznym (dezynfekcja pępowiny, osuszenie, itp.).
  14. Szczególnym rygorom higieny powinny podlegać narzędzia używane do zabiegów zootechnicznych – skalpel, emaskulator, cążki,  itp. Zalecam bieżącą dezynfekcje preparatem Virkon 2%, każdorazowo przed użyciem dla kolejnego miotu.
  15. Przy wykonywaniu iniekcji u prosiąt powinna być przestrzegana zasada: jeden miot =  jedna igła.
  16. Ograniczyć do niezbędnego minimum wykonywanie iniekcji u zwierząt.  Starać  się prowadzić terapię podając leki doustnie.

PDNS (Zespół skórno nerkowy)

PDNS jest rozsianym wykrzepianiem wewnątrznaczyniowym. Obecnie uważa się, że infekcja PCV2 (PMWS, kliniczna cirkowiroza) stanowi krytyczny czynnik zakaźny tej choroby. Raczej wyklucza się PDNS jako chorobę idiopatycznych kompleksów immunologicznych.

Chorobę tą diagnozuje się na podstawie objawów klinicznych i ewentualnie sekcyjnych (nie wykonuje się żadnych badań laboratoryjnych!).

Najnowsze artykuły:

Choroby trzody chlewnej – Biegunka bakteryjna

  Pojęcie i przyczyny występowania biegunki bakteryjnej   Biegunka jest objawem stanu chorobowego z którym zmaga się organizm. Etiologia biegunki może mieć charakter zakaźny lub niezakaźny. Każda biegunka polega na rozluźnieniu struktury kału, który...

czytaj dalej

Plenność Loch

Jednym z podstawowych parametrów warunkujących opłacalność produkcji trzody chlewnej jest plenność samic. W zależności od wykorzystywanych do oceny plenności wskaźników produkcyjnych wyróżniamy:Plenność fizjologiczną: którą wyrażamy jako liczbę prosiąt urodzonych...

czytaj dalej

MASZ PYTANIA?

Jesteśmy do Państwa dyspozycji. Podczas spotkania lub rozmowy telefonicznej odpowiemy na Wszelkie Państwa pytania i wątpliwości odnośnie świadczonych przez nas usług.

Biuro:
ul. Sikorskiego 4
10-088 Olsztyn
Czynne w godzinach:
pn-pt 8:00-15:00
tel. +48 537 193 890
mail: biuro@vet-com.pl

Siedziba spółki:
ul. Jagiellońska 71
10-237 Olsztyn

Gabinet małych zwierząt:

Sklep dla hodowców: